…
عُيَيْنَةَ மற்றும் الْأَقْرَعَ ஆகியோர் அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்களிடம் ஏதோ ஒன்றைக் கேட்டார்கள். அப்போது நபி (ஸல்) அவர்கள், مُعَاوِيَةَ (ரலி) அவர்களிடம் அதை எழுதி வரும்படி கட்டளையிட்டார்கள். அவரும் அதை எழுதினார். பின்னர் அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் அதில் முத்திரையிட்டு, அதை அவர்களிடம் கொடுக்கும்படி உத்தரவிட்டார்கள்.
அல்-அக்ரஉ (ரலி) அவர்கள் தம்மிடம் வழங்கப்பட்ட மடலைத் தமது தலைப்பாகையில் சுற்றி வைத்துக்கொண்டு சென்றுவிட்டார். ஆனால் உயைனா (ரலி) அவர்கள் தம்மிடம் வழங்கப்பட்ட மடலை வாங்கிக்கொண்டு, நபி (ஸல்) அவர்களிடம் வந்து, “இறைத்தூதரே! முன்னாளில் ‘முலமிஸ்’ என்பவருக்கு வழங்கப்பட்ட மடலைப் போன்று, இதில் என்ன எழுதப்பட்டுள்ளது என்று அறியாமல், இதை நான் என் கூட்டத்தாரிடம் கொண்டு செல்வேனா?” என்று கேட்டார். இதைப் பற்றி முஆவியா (ரலி) அவர்கள் நபி (ஸல்) அவர்களிடம் தெரிவித்தார்கள். அப்போது நபி (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்: “யார் தம்மிடம் தேவையான பொருள் இருந்தும் (மற்றவர்களிடம்) கேட்கிறாரோ, அவர் நரகத்தீயை அதிகமாக்கிக்கொள்கிறார்.” (இன்னொரு வாய்ப்பாட்டில்) நுஃபைலீ (ரஹ்) அவர்கள் கூறுகிறார்கள்: “நரகத்தின் கரியை அதிகமாக்கிக்கொள்கிறார்.” மக்கள், “இறைத்தூதரே! தேவையான பொருள் எவ்வளவு?” என்று கேட்டனர். (இன்னொரு வாய்ப்பாட்டில்) நுஃபைலீ (ரஹ்) அவர்கள் கூறுகிறார்கள்: “எந்த அளவு பொருள் இருந்தால் கேட்க வேண்டாம்?” என்று கேட்டார்கள். நபி (ஸல்) அவர்கள், “காலை, மாலை உணவுக்குப் போதுமான அளவு” என்று கூறினார்கள். (இன்னொரு வாய்ப்பாட்டில்) நுஃபைலீ (ரஹ்) அவர்கள் கூறுகிறார்கள்: “பகலுக்கும் இரவுக்கும், அல்லது இரவுக்கும் பகலுக்கும் போதுமான அளவு உணவு இருந்தால் (கேட்க வேண்டாம்)” என்று கூறினார்கள். இந்த ஹதீஸ் நமக்கு மேற்கண்ட சொற்களுடன் சுருக்கமாக அறிவிக்கப்பட்டுள்ளது.
…
(அபூதாவூத்: 1629)
حَدَّثَنَا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ مُحَمَّدٍ النُّفَيْلِيُّ، حَدَّثَنَا مِسْكِينٌ، حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ الْمُهَاجِرِ، عَنْ رَبِيعَةَ بْنِ يَزِيدَ، عَنْ أَبِي كَبْشَةَ السَّلُولِيِّ، حَدَّثَنَا سَهْلُ ابْنُ الْحَنْظَلِيَّةِ، قَالَ:
قَدِمَ عَلَى رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ عُيَيْنَةُ بْنُ حِصْنٍ، وَالْأَقْرَعُ بْنُ حَابِسٍ، فَسَأَلَاهُ، فَأَمَرَ لَهُمَا بِمَا سَأَلَا، وَأَمَرَ مُعَاوِيَةَ فَكَتَبَ لَهُمَا بِمَا سَأَلَا، فَأَمَّا الْأَقْرَعُ، فَأَخَذَ كِتَابَهُ، فَلَفَّهُ فِي عِمَامَتِهِ وَانْطَلَقَ، وَأَمَّا عُيَيْنَةُ فَأَخَذَ كِتَابَهُ، وَأَتَى النَّبِيَّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ مَكَانَهُ، فَقَالَ: يَا مُحَمَّدُ، أَتُرَانِي حَامِلًا إِلَى قَوْمِي كِتَابًا لَا أَدْرِي مَا فِيهِ، كَصَحِيفَةِ الْمُتَلَمِّسِ، فَأَخْبَرَ مُعَاوِيَةُ بِقَوْلِهِ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ، فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: «مَنْ سَأَلَ وَعِنْدَهُ مَا يُغْنِيهِ، فَإِنَّمَا يَسْتَكْثِرُ مِنَ النَّارِ» – وَقَالَ النُّفَيْلِيُّ فِي مَوْضِعٍ آخَرَ: مِنْ جَمْرِ جَهَنَّمَ – فَقَالُوا: يَا رَسُولَ اللَّهِ، وَمَا يُغْنِيهِ؟ – وَقَالَ النُّفَيْلِيُّ فِي مَوْضِعٍ آخَرَ: وَمَا الْغِنَى الَّذِي لَا تَنْبَغِي مَعَهُ الْمَسْأَلَةُ؟ – قَالَ: «قَدْرُ مَا يُغَدِّيهِ وَيُعَشِّيهِ» وَقَالَ النُّفَيْلِيُّ فِي مَوْضِعٍ آخَرَ: «أَنْ يَكُونَ لَهُ شِبْعُ يَوْمٍ وَلَيْلَةٍ، أَوْ لَيْلَةٍ وَيَوْمٍ»، وَكَانَ حَدَّثَنَا بِهِ مُخْتَصَرًا عَلَى هَذِهِ الْأَلْفَاظِ الَّتِي ذَكَرْتُ
Abu-Dawood-Tamil-.
Abu-Dawood-TamilMisc-.
Abu-Dawood-Shamila-1629.
Abu-Dawood-Alamiah-.
Abu-Dawood-JawamiulKalim-.
சமீப விமர்சனங்கள்