ஹதீஸின் தரம்: ஆய்வில் உள்ளது
22997. புரைதா பின் ஹுஸைப் (ரலி) அவர்கள் கூறியதாவது:
ஸல்மான் (ரலி) அவர்கள் (நபி-ஸல் அவர்களை சந்திக்க) மதீனாவுக்கு வந்தபோது தட்டில் சில பேரித்தம் பழங்களைக் கொண்டு வந்து அவர்களுக்கு முன் வைத்தார். அதற்கு நபி (ஸல்) அவர்கள், இது என்ன ஸல்மானே? என்று கேட்டார்கள். அதற்கவர், உங்களுக்கும் உங்கள் தோழர்களுக்கும் இது தர்மம் என்று கூறினார். அதற்கு நபி (ஸல்) அவர்கள், “இதை எடுத்து விடுங்கள்! நாங்கள் தர்மப் பொருட்களை உண்ண மாட்டோம்” என்று கூறினார்கள். எனவே ஸல்மான் (ரலி) அவர்கள் அதை எடுத்து விட்டார்.
அடுத்த நாளும் இதே போன்று அவர் செய்ய, நபி (ஸல்) அவர்களும் முன்பு கூறியது போன்றே கூறிவிட்டார்கள்.
அதற்கடுத்த நாளும் இதே போன்று ஸல்மான் (ரலி) அவர்கள் சில பேரீத்தம் பழங்களைக் கொண்டு வந்தார். அதற்கு நபி (ஸல்) அவர்கள், இது என்ன ஸல்மானே! என்று கூறினார்கள். அதற்கவர், உங்களுக்கு இது அன்பளிப்பு என்று கூறினார். எனவே நபி (ஸல்) அவர்கள் தனது தோழர்களிடம் உணவு விரிப்பை விரியுங்கள் என்று கூறினார்கள்.
அப்போது (நபி-ஸல் அவர்களின் முதுகை திறந்ததாகக் கண்ட) ஸல்மான் (ரலி) அவர்கள் நபி (ஸல்) அவர்களின் முதுகில் உள்ள நபித்துவ முத்திரையைப் பார்த்தார். எனவே (அப்போதே) அவர் ஈமான் கொண்டார்.
ஒரு யூதருக்கு சொந்தமான இடத்தை நபி (ஸல்) அவர்கள் ஒரு விலைக்கு வாங்கினார்கள்.
جَاءَ سَلْمَانُ إِلَى رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ حِينَ قَدِمَ الْمَدِينَةَ بِمَائِدَةٍ عَلَيْهَا رُطَبٌ فَوَضَعَهَا بَيْنَ يَدَيْ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ، فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: «مَا هَذَا يَا سَلْمَانُ؟» قَالَ: صَدَقَةٌ عَلَيْكَ وَعَلَى أَصْحَابِكَ. قَالَ: «ارْفَعْهَا؛ فَإِنَّا لَا نَأْكُلُ الصَّدَقَةَ» . فَرَفَعَهَا،
فَجَاءَ مِنَ الْغَدِ بِمِثْلِهِ، فَوَضَعَهُ بَيْنَ يَدَيْهِ، قَالَ: «مَا هَذَا يَا سَلْمَانُ؟» قَالَ: صَدَقَةٌ عَلَيْكَ وَعَلَى أَصْحَابِكَ. قَالَ: «ارْفَعْهَا؛ فَإِنَّا لَا نَأْكُلُ الصَّدَقَةَ» . فَرَفَعَهَا،
فَجَاءَ مِنَ الْغَدِ بِمِثْلِهِ، فَوَضَعَهُ بَيْنَ يَدَيْهِ يَحْمِلُهُ فَقَالَ: «مَا هَذَا يَا سَلْمَانُ؟» فَقَالَ: هَدِيَّةٌ لَكَ. فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ لِأَصْحَابِهِ: «ابْسُطُوا» .
فَنَظَرَ إِلَى الْخَاتَمِ الَّذِي عَلَى ظَهْرِ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ فَآمَنَ بِهِ.
وَكَانَ لِلْيَهُوَدِ فَاشْتَرَاهُ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ بِكَذَا وَكَذَا دِرْهَمًا، وَعَلَى أَنْ يَغْرِسَ نَخْلًا فَيَعْمَلَ سَلْمَانُ فِيهَا حَتَّى تُطْعِمَ. قَالَ: فَغَرَسَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ النَّخْلَ إِلَّا نَخْلَةً وَاحِدَةً غَرَسَهَا عُمَرُ، فَحَمَلَتِ النَّخْلُ مِنْ عَامِهَا وَلَمْ تَحْمِلِ النَّخْلَةُ. فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: «مَا شَأْنُ هَذِهِ؟» قَالَ عُمَرُ: أَنَا غَرَسْتُهَا يَا رَسُولَ اللَّهِ. قَالَ: فَنَزَعَهَا رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ، ثُمَّ غَرَسَهَا فَحَمَلَتْ مِنْ عَامِهَا
சமீப விமர்சனங்கள்