Category: முஸ்னத் அஹ்மத்

Musnad-Ahmad

Musnad-Ahmad-19014

ஹதீஸின் தரம்: ஆய்வில் உள்ளது

ஸினான் பின் ஸன்னா (ரலி) அவர்களின் ஹதீஸ்கள்:

19014. அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்:

உணவு உண்ட பின் நன்றி செலுத்தக் கூடியவருக்கு பொறுமையுள்ள நோன்பாளிக்கு கிடைக்கும் கூலியைப் போன்றது கிடைக்கும்.

அறிவிப்பவர்: ஸினான் பின் ஸன்னா (ரலி)


«الطَّاعِمُ الشَّاكِرُ لَهُ مِثْلُ أَجْرِ الصَّائِمِ الصَّابِرِ»


Musnad-Ahmad-7889

ஹதீஸின் தரம்: விபரம் கீழே

7889.


«إِنَّ لِلطَّاعِمِ الشَّاكِرِ مِثْلَ مَا لِلصَّائِمِ الصَّابِرِ»


Musnad-Ahmad-26

ஹதீஸின் தரம்: விபரம் கீழே

26.


أَنَّهَا تَمَثَّلَتْ بِهَذَا الْبَيْتِ وَأَبُو بَكْرٍ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ يَقْضِي
[البحر الطويل]
وَأَبْيَضَ يُسْتَسْقَى الْغَمَامُ بِوَجْهِهِ … رَبِيعُ الْيَتَامَى عِصْمَةٌ لِلْأَرَامِلِ
فَقَالَ أَبُو بَكْرٍ: رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ: «ذَاكَ وَاللَّهِ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ»


Musnad-Ahmad-5673

ஹதீஸின் தரம்: விபரம் கீழே

5673.


رُبَّمَا ذَكَرْتُ قَوْلَ الشَّاعِرِ وَأَنَا أَنْظُرُ إِلَى وَجْهِ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ عَلَى الْمِنْبَرِ يَسْتَسْقِي، فَمَا يَنْزِلُ حَتَّى يَجِيشَ كُلُّ مِيزَابٍ وَأَذْكُرُ قَوْلَ الشَّاعِرِ:

[البحر الطويل]
«وَأَبْيَضَ يُسْتَسْقَى الْغَمَامُ بِوَجْهِهِ … ثِمَالُ الْيَتَامَى عِصْمَةٌ لِلْأَرَامِلِ»
وَهُوَ قَوْلُ أَبِي طَالِبٍ


Musnad-Ahmad-10560

ஹதீஸின் தரம்: விபரம் கீழே

10560.


«لَا يَلِجُ النَّارَ أَحَدٌ بَكَى مِنْ خَشْيَةِ اللَّهِ، حَتَّى يَعُودَ اللَّبَنُ فِي الضَّرْعِ، وَلَا يَجْتَمِعُ غُبَارٌ فِي سَبِيلِ اللَّهِ، وَدُخَانُ جَهَنَّمَ فِي مَنْخِرَيْ امْرِئٍ أَبَدًا»

وَقَالَ: أَبُو عَبْدِ الرَّحْمَنِ الْمُقْرِئُ: «فِي مَنْخِرَيْ مُسْلِمٍ أَبَدًا»


Musnad-Ahmad-11898

ஹதீஸின் தரம்: ஸஹீஹ் - பலமான செய்தி

11898. நம்பிக்கை கொண்டோர் நரகிலிருந்து தப்பித்து நிம்மதியை பெற்று விடுவார்கள். உங்களில் ஒருவர் தனது தோழருக்காக இந்த உலகில் வாக்குவாதம் செய்வதை விட மறுமையில் அவரை நரகிலிருந்து காப்பாற்றுவதற்கு செய்யும் வாக்குவாதம் மிக கடுமையாகவே இருக்கும் என்று அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் கூறிவிட்டு (அதைப் பற்றி விவரமாக) கூறினார்கள்:

எங்கள் ரப்பே! உலகில் சில தோழர்கள் எங்களுடன் சேர்ந்து தொழுதார்கள். எங்களுடன் சேர்ந்து நோன்பு வைத்தார்கள். எங்களுடன் சேர்ந்து ஹஜ் செய்தார்கள். நீ அவர்களை நரகில் போட்டுள்ளாய்! என்று நம்பிக்கை கொண்டோர் அல்லாஹ்விடம் கூறுவார்கள். உடனே, நீங்கள் (நரகம்) சென்று உங்களுக்கு தெரிந்தவர்களை அதிலிருந்து வெளியேற்றுங்கள் என்று அல்லாஹ் கூறுவான்.

உடனே அவர்கள் நரகம் சென்று காண்பார்கள். அங்கு சிலர் பாதிக்கால் வரை நரகால் கருகி இருப்பார்கள். சிலர் பாதம் வரை கரிந்து இருப்பார்கள். எனவே அவர்களின் தோற்றத்தின் மூலம் அவர்களை அடையாளம் கண்டு கொண்டு அவர்களை நரகிலிருந்து வெளியே கொண்டு வருவார்கள்.

அவர்கள் மீண்டும் அல்லாஹ்விடம், அல்லாஹ்வே (நீ நாடிய சிலரை) உனது கட்டளையால் நாங்கள் வெளியேற்றவேண்டும் என்று கூறுவார்கள்.

எனவே,

«إِذَا خَلَصَ الْمُؤْمِنُونَ مِنَ النَّارِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَأَمِنُوا، فَمَا مُجَادَلَةُ أَحَدِكُمْ لِصَاحِبِهِ فِي الْحَقِّ يَكُونُ لَهُ فِي الدُّنْيَا، بِأَشَدَّ مُجَادَلَةً لَهُ، مِنَ الْمُؤْمِنِينَ لِرَبِّهِمْ فِي إِخْوَانِهِمُ الَّذِينَ أُدْخِلُوا النَّارَ» قَالَ: ” يَقُولُونَ: رَبَّنَا إِخْوَانُنَا كَانُوا يُصَلُّونَ مَعَنَا، وَيَصُومُونَ مَعَنَا، وَيَحُجُّونَ مَعَنَا، فَأَدْخَلْتَهُمُ النَّارَ ” قَالَ: فَيَقُولُ: ” اذْهَبُوا فَأَخْرِجُوا مَنْ عَرَفْتُمْ، فَيَأْتُونَهُمْ فَيَعْرِفُونَهُمْ بِصُوَرِهِمْ، لَا تَأْكُلُ النَّارُ صُوَرَهُمْ، فَمِنْهُمْ مَنْ أَخَذَتْهُ النَّارُ إِلَى أَنْصَافِ سَاقَيْهِ، وَمِنْهُمْ مَنْ أَخَذَتْهُ إِلَى كَعْبَيْهِ، فَيُخْرِجُونَهُمْ، فَيَقُولُونَ: رَبَّنَا أَخْرَجْنَا مَنْ أَمَرْتَنَا، ثُمَّ يَقُولُ: أَخْرِجُوا مَنْ كَانَ فِي قَلْبِهِ وَزْنُ دِينَارٍ مِنَ الْإِيمَانِ، ثُمَّ مَنْ كَانَ فِي قَلْبِهِ وَزْنُ نِصْفِ دِينَارٍ، حَتَّى يَقُولَ: مَنْ كَانَ فِي قَلْبِهِ مِثْقَالُ ذَرَّةٍ “. قَالَ أَبُو سَعِيدٍ: فَمَنْ لَمْ يُصَدِّقْ بِهَذَا، فَلْيَقْرَأْ هَذِهِ الْآيَةَ: {إِنَّ اللَّهَ لَا يَظْلِمُ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ وَإِنْ تَكُ حَسَنَةً يُضَاعِفْهَا وَيُؤْتِ مِنْ لَدُنْهُ أَجْرًا عَظِيمًا} [النساء: 40] قَالَ: ” فَيَقُولُونَ: رَبَّنَا قَدْ أَخْرَجْنَا مَنْ أَمَرْتَنَا، فَلَمْ يَبْقَ فِي النَّارِ أَحَدٌ فِيهِ خَيْرٌ ” قَالَ: ” ثُمَّ يَقُولُ اللَّهُ: شَفَعَتِ الْمَلَائِكَةُ، وَشَفَعَ الْأَنْبِيَاءُ، وَشَفَعَ الْمُؤْمِنُونَ، وَبَقِيَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِينَ “، قَالَ: ” فَيَقْبِضُ قَبْضَةً مِنَ النَّارِ، – أَوْ قَالَ: قَبْضَتَيْنِ – نَاسٌ لَمْ يَعْمَلُوا لِلَّهِ خَيْرًا قَطُّ قَدِ احْتَرَقُوا حَتَّى صَارُوا حُمَمًا “، قَالَ: ” فَيُؤْتَى بِهِمْ إِلَى مَاءٍ يُقَالُ لَهُ: مَاءُ الْحَيَاةِ، فَيُصَبُّ عَلَيْهِمْ، فَيَنْبُتُونَ كَمَا تَنْبُتُ الْحِبَّةُ فِي حَمِيلِ السَّيْلِ، فَيَخْرُجُونَ مِنْ أَجْسَادِهِمْ مِثْلَ اللُّؤْلُؤِ، فِي أَعْنَاقِهِمُ الْخَاتَمُ: عُتَقَاءُ اللَّهِ “، قَالَ: ” فَيُقَالُ لَهُمْ: ادْخُلُوا الْجَنَّةَ، فَمَا تَمَنَّيْتُمْ أَوْ رَأَيْتُمْ مِنْ شَيْءٍ فَهُوَ لَكُمْ عِنْدِي أَفْضَلُ مِنْ هَذَا “، قَالَ: ” فَيَقُولُونَ: رَبَّنَا وَمَا أَفْضَلُ مِنْ ذَلِكَ؟ ” قَالَ: «فَيَقُولُ رِضَائِي عَلَيْكُمْ فَلَا أَسْخَطُ عَلَيْكُمْ أَبَدًا»


Musnad-Ahmad-15743

ஹதீஸின் தரம்: விபரம் கீழே

15743.


أَنَّهُ جَاءَ بِأَمَةٍ سَوْدَاءَ، وَقَالَ: يَا رَسُولَ اللَّهِ، إِنَّ عَلَيَّ رَقَبَةً مُؤْمِنَةً، فَإِنْ كُنْتَ تَرَى هَذِهِ مُؤْمِنَةً أَعْتَقْتُهَا، فَقَالَ لَهَا رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: «أَتَشْهَدِينَ أَنْ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ؟» قَالَتْ: نَعَمْ قَالَ: «أَتَشْهَدِينَ أَنِّي رَسُولُ اللَّهِ؟» قَالَتْ: نَعَمْ قَالَ: «أَتُؤْمِنِينَ بِالْبَعْثِ بَعْدَ الْمَوْتِ؟» قَالَتْ: نَعَمْ قَالَ: «أَعْتِقْهَا»


Musnad-Ahmad-6583

ஹதீஸின் தரம்: ஸஹீஹ் - பலமான செய்தி

6583. அப்துல்லாஹ் பின் அம்ர் (ரலி) அவர்கள் கூறியதாவது: 

ஒருமுறை நாங்கள் நபி (ஸல்) அவர்களிடம் இருந்தபோது ஒரு கிராமவாசி வந்தார். அவர் நல்ல வேலைப்பாடு செய்யப்பட்ட, பட்டன் உள்ள பச்சைநிற, நீளமான பட்டாடையை அணிந்திருந்தார். மேலும் அவர், உங்களின் இந்தத் தோழர் பாரசீகர்களை அடக்கிவிட்டார். ஆடுமேய்க்கும் இந்த அரபுகளை மேலோங்கச் செய்து விட்டார் என்று கூறினார். அப்போது நபி (ஸல்) அவர்கள், அவரின் ஆடையை பிடித்திழுத்து, “உன் மீது அறிவில்லாதோரின் ஆடையைக் காண்கிறேனே!” (அவ்வாறு இனிமேல் நான் காணக்கூடாது) என்று கூறினார்கள்.

பிறகு நபி (ஸல்) அவர்கள் (எங்களுக்கு) கூறினார்கள்:

நூஹ் (அலை) அவர்கள், மரணம் நெருங்கியபோது தனது மகனிடம், நான் உனக்கு மரணசாசன உபதேசம் செய்கிறேன். இரண்டு விசயத்தை உனக்கு கட்டளையிடுகிறேன். இரண்டு விசயத்தை விட்டு உன்னை தடுக்கிறேன் என்று கூறினார்கள். அவைகள்:

1 . லாஇலாஹ இல்லல்லாஹ் (என்று கூறியும்),
2 . ஸுப்ஹானல்லாஹி வபிஹம்திஹீ என்று கூறியும் அல்லாஹ்வை துதிசெய்வதை உனக்கு கட்டளையிடுகிறேன்.

ஏனெனில் ஏழு வானங்களையும், ஏழு பூமிகளையும் தராசின் ஒரு தட்டிலும், லாஇலாஹ இல்லல்லாஹ்வை மற்றொரு தட்டிலும் வைத்தால், லாஇலாஹஇல்லல்லாஹ்வுடைய தட்டுதான் கனத்தால் கீழே தாழ்ந்துவிடும்.

மேலும் ஏழு வானங்களும்,

كُنَّا عِنْدَ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ، فَجَاءَ رَجُلٌ مِنْ أَهْلِ الْبَادِيَةِ، عَلَيْهِ جُبَّةٌ سِيجَانٍ مَزْرُورَةٌ بِالدِّيبَاجِ، فَقَالَ: أَلَا إِنَّ صَاحِبَكُمْ هَذَا قَدْ وَضَعَ كُلَّ فَارِسٍ ابْنِ فَارِسٍ قَالَ: يُرِيدُ أَنْ يَضَعَ كُلَّ فَارِسٍ ابْنِ فَارِسٍ، وَيَرْفَعَ كُلَّ رَاعٍ ابْنِ رَاعٍ قَالَ: فَأَخَذَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ بِمَجَامِعِ جُبَّتِهِ، وَقَالَ: «أَلَا أَرَى عَلَيْكَ لِبَاسَ مَنْ لَا يَعْقِلُ»

ثُمَّ قَالَ: ” إِنَّ نَبِيَّ اللَّهِ نُوحًا صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ لَمَّا حَضَرَتْهُ الْوَفَاةُ قَالَ لِابْنِهِ: إِنِّي قَاصٌّ عَلَيْكَ الْوَصِيَّةَ: آمُرُكَ بِاثْنَتَيْنِ، وَأَنْهَاكَ عَنِ اثْنَتَيْنِ،

آمُرُكَ بِلَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ، فَإِنَّ السَّمَوَاتِ السَّبْعَ، وَالْأَرْضِينَ السَّبْعَ، لَوْ وُضِعَتْ فِي كِفَّةٍ، وَوُضِعَتْ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ فِي كِفَّةٍ، رَجَحَتْ بِهِنَّ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ، وَلَوْ أَنَّ السَّمَوَاتِ السَّبْعَ، وَالْأَرْضِينَ السَّبْعَ، كُنَّ حَلْقَةً مُبْهَمَةً، قَصَمَتْهُنَّ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ،

وَسُبْحَانَ اللَّهِ وَبِحَمْدِهِ، فَإِنَّهَا صَلَاةُ كُلِّ شَيْءٍ، وَبِهَا يُرْزَقُ الْخَلْقُ،

وَأَنْهَاكَ عَنِ الشِّرْكِ وَالْكِبْرِ ” قَالَ: قُلْتُ أَوْ قِيلَ يَا رَسُولَ اللَّهِ: هَذَا الشِّرْكُ قَدْ عَرَفْنَاهُ، فَمَا الْكِبْرُ؟ قَالَ: الْكِبْرُ أَنْ يَكُونَ لِأَحَدِنَا نَعْلَانِ حَسَنَتَانِ لَهُمَا شِرَاكَانِ حَسَنَانِ قَالَ: «لَا» قَالَ: هُوَ أَنْ يَكُونَ لِأَحَدِنَا حُلَّةٌ يَلْبَسُهَا؟ قَالَ: «لَا» قَالَ: الْكِبْرُ هُوَ أَنْ يَكُونَ لِأَحَدِنَا دَابَّةٌ يَرْكَبُهَا؟ قَالَ: «لَا» قَالَ: أَفَهُوَ أَنْ يَكُونَ لِأَحَدِنَا أَصْحَابٌ يَجْلِسُونَ إِلَيْهِ؟ قَالَ: «لَا» قِيلَ: يَا رَسُولَ اللَّهِ، فَمَا الْكِبْرُ؟ قَالَ: «سَفَهُ الْحَقِّ، وَغَمْصُ النَّاسِ»


Musnad-Ahmad-23781

ஹதீஸின் தரம்: விபரம் கீழே

23781.


قُلْتُ وَرَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ جَالِسٌ: إِنَّا نَجِدُ فِي كِتَابِ اللَّهِ فِي يَوْمِ الْجُمُعَةِ سَاعَةً لَا يُوَافِقُهَا عَبْدٌ مُسْلِمٌ وَهُوَ فِي الصَّلَاةِ، فَيَسْأَلَ اللَّهَ عَزَّ وَجَلَّ شَيْئًا، إِلَّا أَعْطَاهُ مَا سَأَلَهُ، فَأَشَارَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يَقُولُ: «بَعْضُ سَاعَةٍ» قَالَ: فَقُلْتُ: صَدَقَ رَسُولُ اللَّهِ قَالَ أَبُو النَّضْرِ: قَالَ أَبُو سَلَمَةَ: سَأَلْتُهُ أَيَّةَ سَاعَةٍ هِيَ؟ قَالَ: «آخِرُ سَاعَاتِ النَّهَارِ» ، فَقُلْتُ: إِنَّهَا لَيْسَتْ بِسَاعَةِ صَلَاةٍ، فَقَالَ: «بَلَى إِنَّ الْعَبْدَ الْمُسْلِمَ فِي صَلَاةٍ إِذَا صَلَّى، ثُمَّ قَعَدَ فِي مُصَلَّاهُ لَا يَحْبِسُهُ إِلَّا انْتِظَارُ الصَّلَاةِ»


Next Page » « Previous Page